-
1 wykląć
глаг.• проклясть* * *wykl|ąć\wykląćęty сов. 1. проклясть;2. церк. предать анафеме+2. ekskomunikować
* * *wyklęty сов.1) прокля́сть2) церк. преда́ть ана́фемеSyn: -
2 wyklinać
глаг.• проклинать* * *wyklina|ć\wyklinaćny несов. 1. проклинать;2. церк. предавать анафеме+2. ekskomunikować
* * *wyklinany несов.1) проклина́ть2) церк. предава́ть ана́фемеSyn:
См. также в других словарях:
ekskomunikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, ekskomunikowaćkuję, ekskomunikowaćkuje, ekskomunikowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nałożyć ekskomunikę, wykląć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekskomunikować — ndk a. dk IV, ekskomunikowaćkuję, ekskomunikowaćkujesz, ekskomunikowaćkuj, ekskomunikowaćował, ekskomunikowaćowany «rzucać, rzucić ekskomunikę; wyklinać, wykląć» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
ekskomunikowanie — n I rzecz. od ekskomunikować … Słownik języka polskiego
wykląć — dk Xc, wykląćklnę, wykląćklniesz, wykląćklnij, wykląćklął, wykląćklęła, wykląćklęty, wykląćkląwszy wyklinać ndk I, wykląćam, wykląćasz, wykląćają, wykląćaj, wykląćał, wykląćany 1. «wyrzec się kogoś, potępić go przeklinając» Wykląć własne dziecko … Słownik języka polskiego
wyklinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyklinaćam, wyklinaća, wyklinaćają wyklinaćany {{/stl 8}}– wykląć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wyklinaćklnę, wyklinaćklnie, wyklinaćklnij, wyklinaćklął, wyklinaćklęli, wyklinaćklęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
